Het werkende leven is weer begonnen

Bedankt voor alle lieve kaartjes, cadeautjes en reacties die we hebben ontvangen na het verzenden van het aankomstkaartje van Ming-Fay. Het kaartje heeft wat lang op zich laten wachten maar dan heb je ook wat.... Vooral nu de sociale contacten vrijwel stilliggen is het fijn om jullie reacties op een andere manier te krijgen. Bedankt namens ons allemaal!

Op donderdag 1 juli is mama voor het eerst weer aan het werk gegaan. Oorspronkelijk was het de bedoeling om 2 dagen per week te werken maar uiteindelijk is het een rustigere start geworden. In de maanden juli en augustus werkt mama 1 dag en is papa die dag thuis. Dat geeft ons de tijd voor een uitgebreid wenschema bij de creche. Dat wennen op de chreche verloopt voorspoedig. De leidsters zijn erg betrokken en denken goed mee. Ming-Fay geniet van alle aandacht van zowel de leidsters als de kindjes die allemaal dol op ons kleine poppetje zijn. Ze kijkt haar ogen uit waardoor ze bijna geen tijd heeft om ons te missen. De eerste wendag wilde Ming-Fay zelfs niet direct mee naar huis met mama omdat ze het teveel naar haar zin had in de zandbak. Op de tweede wendag moest ze huilen bij het afscheid nemen en viel ze even terug in de Chinese taal. Ze zei 'ik wil naar huis' in het Chinees, dezelfde tekst die ze gebruikte bij de overdracht op 25 april. Het moment haalde zowel bij mama als bij Ming-Fay nogal wat emoties naar boven. Met de hulp van een vaste leidster die zich echt over Ming-Fay ontfermt, lukte het uiteindelijk om zonder drama's de creche te verlaten. Ze heeft nog een paar keer naar mama gevraagd maar nam genoegen met het antwoord dat mama haar na de lunch zou komen ophalen. Ming-Fay begrijpt heel veel, zoveel dat ze ons regelmatig verbaast. Ook haar Nederlandse taalgebruik ontwikkelt zich verbazingwekkend snel. Ze kletst de oren van ons hoofd en maakt kleine zinnetjes. Haar favoriet zinnetje op dit moment is 'waar ben jij nou?'. In haar vocabulair komen vrijwel geen Chinese woorden meer voor. Wel zijn de r en k nog moeilijke letters voor haar om uit te spreken waardoor sommige woorden zoals drinken (uitspraak Ming-Fay 'dlinjen') een grappige klank krijgen. Jing bootst deze klanken graag na en lacht er smakelijk om. Gelukkig ziet Ming-Fay er ook de humor van in. Helaas leert ze op deze manier niet de juiste uitspraak want Jing vindt het veel leuker om de uitspraak van Ming-Fay erin te houden.

De tweede wendag was Jing mee toen mama Ming-Fay ophaalde. Haar gezicht sprak boekdelen toen ze Jing zag, ze was zo blij! Het feit dat Jing ook nog eens bekend bleek op de creche maakte hem weer eens te meer haar grote held. Dit keer ging ze graag mee naar huis want waar Jing gaat, daar gaat Ming-Fay. Het is zo aandoenlijk om te zien hoe broer en zus voor elkaar zorgen en overduidelijk dol op elkaar zijn. Er wordt niet geslapen of afscheid genomen zonder dat broer en zus elkaar een kus hebben gegeven. Ze nemen zelf het initiatief hiertoe. Ming-Fay trekt Jing omlaag om bij zijn gezicht te kunnen. Jing blijkt ineens niet meer vies van kusjes te zijn als het om zijn zusje gaat. Vanavond stootte Jing zijn hoofd toen de tuinstoel kiepte door de rare capriolen die hij uithaalde. Ming-Fay kwam onmiddelijk aangerend met een emmertje water uit het badje in de tuin om op de bult te doen en gaf hem snel een kus op zijn hoofd. Ze bleef maar herhalen 'Jing au, Jing au'. Dat deed ze ook toen Jing vorige week met zijn fiets in de brandnetels belandde. De luchtige zomerkleding maakte het er niet beter op waardoor Jing het uitgilde van de jeuk en pijn. Ming-Fay bleef maar zeggen 'Jing au, Jing au, Jing au' totdat Jing er uiteindelijk door zijn tranen heen om moest lachen en ons vroeg waarom ze dat maar bleef herhalen. Onze uitleg, dat zijn zusje bezorgd was en het heel naar voor hem vond, sprak Jing erg aan. Sindsdien is Jing nogal bezig met het fenomeen troost zoeken en getroost worden. Die kleine Ming-Fay blijkt in staat haar grote broer te kunnen helpen bij zijn emotionele ontwikkeling. Ze maakt ons gezin zo compleet!

Vandaag bleek bij de kinderarts dat Ming-Fay de afgelopen maand 3 cm gegroeid is en ook in gewicht goed is aangekomen. Haar goede eetlust werpt dus zijn vruchten af.

Verder genieten we van het WK, net als de rest van Nederland. Jing is er vol van. Hij draagt trouw zijn oranje pak op de dagen dat Oranje speelt. Tijdens de pauze voetballen met de grote jongens op het schoolplein vindt hij het einde. De wedstrijden duren hem echter wel wat te lang, meestal is hij het na een kwartier zat en gaat iets anders doen. Als er een doelpunt wordt gemaakt dan roept Ming-Fay enthousiast 'gooooal' en gooit spontaan haar armen in de lucht. Jing wil eerst weten of het doelpunt wel voor Nederland is en of we wel gaan winnen. Winnen is erg belangrijk voor Jing op het moment, ook in het dagelijks leven met bijvoorbeeld fietsen of eten. Het zal er wel weer uitslijten als de voetbalkoorts eenmaal voorbij is. Nu maar hopen dat Oranje zondag wint! We hebben beloofd dat de kinderen voor deze bijzondere gelegenheid een keer mogen opblijven (als ze het volhouden).

Morgen heeft Jing zijn laatste schooldag en is het hier vakantie. Ming-Fay gaat gewoon door met wennen op de chreche want daar is geen zomerstop. Nu zijn de rollen dus omgedraaid, Jing blijft thuis en Ming-Fay gaat naar 'school'.