Een maand na aankomst op Schiphol

Precies een maand na onze aankomst op Schiphol verbazen we ons over hoeveel er in zo'n korte tijd op de rails staat. Alle formaliteiten zijn afgerond, Ming-Fay heeft uiteindelijk haar BSN-nummer gekregen wat een hoop deuren opent. Ze loopt hier rond alsof het nooit anders is geweest. Over het algemeen is Ming-Fay een vrolijke en ondernemende peuter. Alles wat Jing doet, doet ze na. Zodra Jing iets in zijn handen heeft roept ze 'Ming-Fay ook doen' om vervolgens het voorwerp uit Jing zijn handen te trekken en meestal niet te weten wat ze ermee aanmoet. Jing roept dan ietwat gefrustreerd 'ze doet het weer!'. Soms trekt Jing zich even terug op zijn kamer om rustig te kunnen spelen. Ming-Fay kon tot voor kort nog net niet bij de deurkruk dus een dichte deur betekende rust voor Jing. Sinds deze week lukt het haar op het puntje van haar tenen soms wel om de deur open te krijgen. Terwijl Ming-Fay met een trotse en triomfantelijke blik in haar ogen staat te genieten van haar wereldprestatie roept Jing gefrusteerd 'daar heb je d'r weer!'. Het leven valt niet mee als je een klein zusje hebt....... Aan de andere kant is Jing erg zorgzaam. Afgelopen week werd Ming-Fay geprikt door een bij die onder haar jurk was gevlogen. Jing rende onmiddellijk vanuit de tuin naar boven om een pleister en zalf te halen. Daarna kreeg ze nog een ijsje van Jing voor de schrik. Natuurlijk was dat een goede aanleiding om zelf ook een ijsje te nemen. Maar ja, als je zo goed voor je zusje zorgt mag dat ook beloond worden. Ming-Fay is dolgraag buiten in de tuin. Ze wil zelfs bij 16 graden met water spelen en na het avondeten een ijsje eten op het bankje. Het weer werkte de afgelopen week niet altijd mee dus moesten we haar een paar keer teleurstellen. Hopelijk wordt het aankomende week weer wat warmer. De glijbaan in de tuin vond ze tot nu toe te hoog en te steil maar sinds vanavond is ze over haar angst heen. Samen met Jing geniet ze ervan om steeds weer opnieuw het trapje op te klimmen en naar beneden te roetsjen. Het maakt haar erg gelukkig als de dag voorspelbaar verloopt en papa, mama en Jing alledrie in de buurt zijn. Ze heeft er moeite mee als het contact met ons wegvalt. Dat betekent dat ze de hele dag van alles verzint om de aandacht op zich te vestigen. Bij Jing betekent dat speelgoed afpakken of grapjes maken. Door papa en mama wil ze voortdurend opgetild worden. Als we daar even niet op reageren dan moet ze spontaan naar de wc en trekt ons aan de hand mee. Ze heeft het er maar druk mee en wij ook. In tegenstelling tot wat we hadden verwacht blijkt Jing heel goed om te kunnen gaan met het delen van de aandacht. Hij kan zich bovendien goed zelf vermaken. Ming-fay heeft ons nog nodig om zich te vermaken. Ze heeft er moeite mee als Jing aandacht krijgt omdat ze op dat moment het lijntje met ons verliest. Dat is waarschijnlijk ook de reden van de huilbuien die ze de laatste tijd heeft als het bedtijd is. Afscheid nemen van de dag en het contact met ons loslaten is erg moeilijk voor haar. Toch valt ze redelijk snel in slaap en als ze eenmaal slaapt dan slaapt ze het klokje rond. 's Avonds wil ze nog wel eens even wakker worden. Het zien van ons gezicht en een kus is voldoende om haar rustig verder te laten slapen. Haar reactie is erg begrijpelijk. Uiteindelijk heeft ze enkele weken geleden haar vertrouwde omgeving verloren en alle mensen waar ze van hield achter moeten laten. De angst dat ze ook ons en dit leven weer kan verliezen zal nog wel een poosje blijven. Het valt niet uit te leggen, ze zal het moeten ervaren. Uiteindelijk zal ze zien dat we altijd terugkomen.