De vierde dag

Wederom hebben we allemaal heerlijk geslapen. Ming-Fay werd vanmorgen wel wat angstig wakker. Waarschijnlijk kwam dat omdat ze een heel klein beetje in haar luier had geplast. Tot nu toe was ze tot onze verbazing elke nacht droog. Ze heeft nog geen enkel ongelukje gehad. Maar vanmorgen ging het blijkbaar even mis. Wij vinden dat helemaal niet erg maar waarschijnlijk was dat in het pleeggezin anders. Ze herstelde zich gelukkig snel. We hebben heerlijk uitgebreid een uur lang ontbeten. Daarna zijn we met z'n vieren de stad in gelopen. Ming-Fay heeft in de draagdoek gezeten die we drie jaar geleden ook voor Jing hebben gebruikt. Ze vond het geweldig. Als mama zegt 'kom Ming-Fay we gaan'dan stapt ze zelf in de draagdoek en lacht mama stralend toe. Ze lacht heel veel en soms is dit ook van de zenuwen vermoeden wij. Ze begrijpt al verbazingwekkend veel van wat we zeggen. Een kleine opdracht als 'gooi maar in de prullenbak' voert ze direct uit. Ze noemt zichzelf inmiddels ook Ming-Fay alsof dat nooit anders is geweest. Lang leve de veerkracht van jonge kinderen en in het bijzonder van Ming-Fay! Ook imiteert ze alles wat we zeggen zoals 'mooi he'. Ze houdt erg van lichamelijke verzorging. Inmiddels zijn we erachter dat ze wel onder de douche durft als ze de douchekop zelf mag vasthouden. Ze zeept zichzelf ook in en spoelt alles keurig weer af. Daarna smeren we haar in met bodylotion, iets waar ze ijverig mee helpt. Vanavond mocht mama zelfs haar nagels knippen, ze vond het reuze interessant. Eten kan onze kleine meid trouwens als de beste, ze doet niet onder voor haar grote broer. We hebben vanavond voor het eerst in een restaurant gegeten samen met de gids. Dat ging redelijk goed. Als we het niet te lang maken blijft Ming-Fay nu wel op schoot zitten. We hebben in een exclusief restaurant midden in de stad gegeten met vijf personen voor 40 euro. Dat moeten we toch vaker doen zolang het kan! Bij Jing kwamen er vanavond wat opgekropte emoties omhoog. Hij houdt zich al dagen heel groot maar vanavond kwamen de tranen. Ming-Fay is vastsloten mama te claimen. Daarom geeft papa Jing heel veel aandacht. Dat begrijpt Jing verstandelijk allemaal heel goed, hij kan het ook benoemen maar het kon niet uitblijven dat hij het hier natuurlijk toch moeilijk mee zou krijgen. Dat gebeurde dus vanavond. Eerst wilde hij in het restaurant perse in een kinderstoel zitten omdat Ming-Fay dat ook deed. Het personeel vond hem te groot voor een kinderstoel en weigerde in de eerste instantie mee te werken. De gids heeft uiteindelijk een kinderstoel geregeld waar hij erg gelukkig mee was. Na het eten heeft hij nog twee keer lang gehuild en was ontroostbaar. Gelukkig viel Ming-Fay snel in slaap vanavond waardoor er gelegenheid was om Jing samen naar bed te brengen. Hij genoot er zichtbaar van. Inslapen was moeilijk maar hij slaapt nu heel rustig. Zijn reactie komt niet onverwacht. Het is volkomen te begrijpen en we waren hierop voorbereid maar het doet wel pijn om hem zo verdrietig te zien. We houden ons vast aan het idee dat het allemaal wel goedkomt als we straks thuis wat meer ritme en routine hebben. Het is ook duidelijk dat Jing heimwee heeft. Hij telt de dagen op de kalender trouw af. Bij elke dag in China heeft hij met stift een kruis in het vakje gezet. Bij de laatste dag staat een streep. Toen mama vroeg waarom hij dat had gedaan was het antwoord dat de laatste dag (13 mei) een goede dag is, daarom staat daar een streepje.

p.s Jing wilde vandaag een foto van hem bij de waterpomp die precies lijkt op het exemplaar van zijn duplo brandweerkazerne. Hij poseert er trots bij en wij moesten beloven om die foto op de site te plaatsen dus hierbij....
We kijken weer uit naar jullie reacties en genieten er elke dag van. Blijf vooral reageren! Liefs van ons vieren uit een zonnig en warm China