De elfde dag

Vanmorgen zijn we begonnen met een heerlijk uitgebreid ontbijt. De kinderen hadden allebei de rust om lang aan tafel te blijven zitten en hebben goed gegeten. Zelfs Ming-Fay heeft vanmorgen gegeten! Ze eet het liefst rijst (ook als ontbijt) en watermeloen. Na het ontbijt zijn we naar de Verboden Stad gegaan per taxi. Een taxirit van ruim 20 minuten kost hier nog geen drie euro. Een taxi terug naar het hotel bleek alleen moeilijk te vinden. Ze vroegen vier keer zoveel geld of weigerden gewoonweg. Waarom is ons niet helemaal duidelijk maar blijkbaar kunnen ze het zich veroorloven. Uiteindelijk zijn we in elk geval per taxi teruggekomen in het hotel. Ming-Fay heeft na de lunch anderhalf uur geslapen. Jing en papa hebben weer gezwommen. Om 18.00 uur zijn we met de hele groep (vijf stellen en 8 kinderen) onder leiding van de gids in een lokaal restaurant gaan eten. Het eten was okee, vooral Ming-Fay genoot ervan omdat ze allemaal bekende dingen voorbij zag komen op het glazen draaiplateau. Jing mist de aardappels, de groente en het vlees van thuis. Hij heeft het helemaal gehad met het eten hier. Het was duidelijk dat hij zich niet op gemak voelde wat leidde tot verschillende huilbuien (maar huilen lucht op zegt Jing dan, verwijzend naar een reactie van Ellen waarin ze dat een paar dagen geleden schreef) . Eenmaal terug in het hotel was het weer goed. Jing was erg moe en viel snel in slaap. Ming-Fay daarentegen kon de slaap niet vatten. Dat was voor het eerst want tot nu toe is ze een makkelijke slaper. Papa bracht Jing in de ene slaapkamer naar bed terwijl mama Ming-Fay in de andere slaapkamer probeerde te laten slapen. De muren zijn hier echter nogal dun. Ming-Fay hoorde dus alles wat papa en Jing tegen elkaar zeiden. Terwijl ze hiernaar luisterde onderzocht ze mama's gezicht eens grondig. Dat betekent vingers in mijn neus, ogen en mond. Na een half uur uur sliep Jing en hebben we haar in haar eigen bedje gelegd op de kamer van Jing. Bij gebrek aan afleiding viel ze zonder morren binnen een paar minuten in slaap.

PS. De foto met Jing bij het kanon en het schilderij met de soldaten is speciaal gemaakt voor opa (je moet een beetje fantasie hebben om het te kunnen zien op de foto). Jing zegt wel tien keer per dag dat we een foto voor opa moeten maken en dat hij benieuwd is wat opa daar nu weer over zal schrijven in zijn reactie.